کودکان قربانی به دلیل میزان خشونتی که در معرض آن قرار دارند، پیامدهای این خشونت و تنوع گسترده خدمات حمایتی مورد نیاز، آسیب پذیرترین گروه در میان قربانیان قاچاق انسان هستند.

فروش یا قاچاق کودک؛ فشار خانواده یا آدم ربایی و ازدواج اجباری، کار اجباری یا تکدی گری در هر شغلی به منظور پرداخت بدهی یا افراد تحت تکدی، به خدمت گرفتن اجباری کودکان / اجبار به درگیری یا اجبار به خدمت سربازی، استفاده از کودکان به عنوان کارگر جنسی یا در تولید یا تولید نمایش نشریات مستهجن از نظر قاچاق انسان از کودکان نمونه هایی از سوء استفاده است.

به دلیل قرار گرفتن کودکان در معرض قاچاق انسان، رشد جسمی، ذهنی، اجتماعی و معنوی آنها به شدت آسیب می بیند. در گزارش 2020 UNODC (دفتر سازمان ملل متحد در مورد مواد مخدر و جنایت)، مشاهده می شود که از هر سه قربانی قاچاق انسان در سطح جهان، یک نفر کودک قربانی است. با این حال، به نظر می رسد که الگوهای مربوط به مشخصات سنی قربانیان به طور گسترده در مناطق مختلف جغرافیایی متفاوت است. در مناطقی که درآمد کمتری دارند، سن کودکان در معرض قاچاق کودکان نیز به نسبت درآمد کاهش می یابد. در این زمینه می توان گفت که ویژگی ها و نیروهای محرک زیربنایی قاچاق کودکان بر حسب زمینه های جغرافیایی و اجتماعی متفاوت است. کودکان قاچاق شده که در کشورهای کم درآمد شناسایی می شوند، بیشتر در معرض استثمار کار اجباری قرار می گیرند. در مقابل، کودکانی که در کشورهای با درآمد بالا شناسایی می‌شوند، بیشتر برای بهره‌کشی جنسی ربوده می‌شوند/درگیر می‌شوند. بنابراین، می توان نتیجه گرفت که ماهیت قاچاق کودکان در کشورهای کم درآمد، به عنوان مثال در جنوب صحرای آفریقا، بخشی از پدیده گسترده تر کار کودکان است.

در این مرحله، باید توجه داشت که کار کودک و قاچاق کودک اغلب با یکدیگر اشتباه گرفته می شوند. با این حال، به نظر می رسد که این دو پدیده به هم مرتبط هستند و عوامل تعیین کننده مشابهی دارند. کشورهایی که سهم بیشتری از کودکان در میان قربانیان شناسایی شده قاچاق دارند نیز کشورهایی هستند که کار کودکان در آنها شیوع بیشتری دارد. تصدیق فرهنگی گسترده مشارکت کودکان در بازار کار به عنوان زمینه ای حاصلخیز برای قاچاقچیانی است که می خواهند از کودکان در فعالیت های کاری خود استثمار کنند. در مناطقی که جوامع به فرستادن کودکان به کار عادت دارند، بهره کشی از کودکان آسانتر از جوامعی است که کار کودکان اغلب یک عمل قابل قبول نیست. در چنین شرایطی می توان قربانیان قاچاق کودکان را از دید پنهان کرد. در برخی زمینه‌های اجتماعی-اقتصادی، قاچاق کودکان می‌تواند در مقیاس اجتماعی رخ دهد که اغلب اعضای خانواده را درگیر می‌کند. خانواده های بسیار نیازمند ممکن است فرزندان خود را تشویق به کار کنند و کودکان برای کمک اقتصادی به خانواده تحت فشار هستند و آن‌ها را در برابر اعمال توهین آمیز آسیب پذیر می‌کند.

در این زمینه وقتی به وضعیت رایج کودکانی که در معرض قاچاق انسان هستند نگاه می کنیم، مشاهده می‌شود که کودک: خانواده نیازمند وضعیت اجتماعی-اقتصادی است، ساختار خانوادگی از هم گسیخته دارد، تنها یا تحت حمایت است، روابط عاطفی یا خانوادگی با قاچاقچی دارد، دارای اختلال روانی، رفتاری یا عصبی (MBN) است، آسیب پذیر است و به راحتی قابل دستکاری است. ، جنبه های مشترک پناهندگی دیده می شود.

شاخص های موارد قاچاق کودکان

• قربانی احتمالی که به والدین، قیم یا قیم دسترسی ندارد
• ترسیده به نظر می رسند و به گونه ای رفتار می کنند که برای کودکان هم سن و سالشان معمول نیست
• نداشتن دوست هم سن و سال خود خارج از محیط کار
• عدم دسترسی به آموزش
• وقت بازی نداشتن
• جدا از بچه های دیگر و محل اقامت نامناسب
• غذا خوردن جدا از سایر اعضای “خانواده”
• دادن فقط باقی مانده‌ی غذا
• کار در مشاغل نامناسب برای کودکان
• سفر بدون همراه
• سفر گروهی با افراد غیر مرتبط
• وجود لباس کودکان که اغلب برای انجام کارهای جنسی تجاری غیرقانونی پوشیده می شود
• یافتن اسباب بازی، ملافه و لباس کودکان در مکان های نامناسب مانند فاحشه خانه ها یا بارها
• یک بزرگسال ادعا می کند که یک کودک بدون همراه را “پیدا کرده است”.
• یافتن افراد زیر سن قانونی بدون همراه که شماره تلفنی برای تماس با تاکسی حمل می کنند
• کشف پرونده های مربوط به فرزندخواندگی غیرقانونی

تعداد سالانه قربانیان قاچاق انسان که در سال 2008 حدود 31000 نفر در سراسر جهان بود، به دلیل اثرات اجتماعی-اقتصادی اپیدمی کووید-19 در سال 2018 و پس از آن، سالانه از 100،000 گذشت و پیش‌بینی می‌شود که افزایش جهانی قاچاق انسان ادامه یابد. اگر چه در هر کشور و هر منطقه ای اتفاق می افتد، قاچاق انسان همچنان یک جنایت پنهان است، با قاچاقچیانی که در گوشه های تاریک اینترنت و در بحبوحه اقتصاد جهانی کار می کنند تا قربانیان را برای استثمار جنسی، کار اجباری، بردگی خانگی و اشکال دیگر به دام بیاندازند. از بهره کشی جنسی از هر 10 قربانی شناسایی شده در سراسر جهان، 5 نفر زن بالغ و دو نفر دختر هستند. مجدداً، تقریباً یک سوم از قربانیان شناسایی شده هم دختر و هم پسر هستند، در حالی که 20 درصد را مردان بالغ تشکیل می دهند. اکثر زنان شناسایی شده در سال 2018 به منظور بهره کشی جنسی ربوده شدند، در حالی که مردان شناسایی شده عمدتاً برای کار اجباری قاچاق شدند. با این حال، بخش قابل توجهی از مردان شناسایی شده برای استثمار جنسی یا سایر اشکال استثمار قاچاق شده اند. در این زمینه، تحقیقات اخیر نشان می‌دهد که کودکان و بزرگسالان LGBTQI+ ممکن است در برابر و در برخی موارد قربانی قاچاق برای کار اجباری و بهره‌کشی جنسی آسیب‌پذیر باشند.